vrijdag 8 juli 2011

laatste dag in Rome

Laatste bericht voor mijn thuiskomst. Onze tocht gisteren door Rome was er eentje in mineur: het was echt te warm om te genieten en om toch iets te zien namen we een toeristische rondrit met een bus. Ook op de bus was het snikheet telkens hij even halt hield. Ik was nog een laatste maal met Robert en Michael op stap, dus dronken we nog een pintje als afscheid. Van de hospitalero's kreeg ik te horen dat het niet mogelijk was om langer dan 2 nachten te verblijven dus moest ik vandaag andere oorden opzoeken. Op het internet vond ik een niet al te dure hotelkamer in Ciampino waar ik het vliegtuig huiswaarts moet nemen. Dus bestond mijn dag vandaag uit afscheid nemen van mijn vrienden Robert en Michael alsook de supersympathieke Slowaakse hospitalero Andrej. Ik dacht eerst nog even de 20 km te voet te doen maar ik heb mijn schoenen achter gelaten en op mijn sandalen wou ik het niet riskeren. Ik nam dus maar de trein... Ik kan niet nalaten enkele dankwoorden te uiten: eerst en vooral aan mijn vrouw en kinderen die me het mogelijk maakten deze lange tocht te doen. Ik was tenslotte toch weer 3 maanden van huis. Ik wil ook de de vele vrienden bedanken die ik op deze reis ontmoette en met wie ik verder nog contact zal blijven hebben. Ook de zeer vele berichtjes via email en reacties op mijn blog gaven me regelmatig een opsteker, allen bedankt daarvoor. Maar wie ik zeker niet mag vergeten zijn mijn schoonzoon Wim, die dagelijks mijn blog verzorgde en schoonzus Jaqueline die dagelijks de vertaling naar het Frans deed. Nen heel dikke merci aan allebei.

Dernier message avant mon retour à la maison. Notre excursion dans Rome s'est déroulée en mineur : il faisait trop chaud pour en profiter et pour quand même encore voir quelque chose de la ville nous avons pris un bus touristique. Même sur le bus il faisait trop chaud surtout lors des arrêts. C'était mon dernier jour en compagnie de Robert en Michael et nous avons encore pris un verre ensemble avant de nous séparer. Mon hôte m'a annoncé qu'il était impossible de résider chez eux plus de deux nuits et ai du me déplacer vers d'autres horizons. Sur Internet j'ai déniché un hôtel pas trop cher à Ciampino d'où je prendrai l'avion direction maison. Ma journée a consisté à faire mes adieux à mes amis Robert et Michael ainsi qu'a mon hôte super sympathique le slavaque Andrej. J'avais d'abord pensé faire la distance de 20 km à pied mais comme je m'étais déja séparé de mes chaussures et je n'ai pas osé tenter le coup avec mes sandales au pieds et par conséquen,t j'ai pris le train..... Je ne peux m'empêcher de remercier avant tout mon épouse et mes enfants qui m'ont permis de réaliser ce long parcours car en réalité j'ai quand même été 3 mois au loin. Je ne peux pas oublier tous les amis que j'ai rencontré en route et avec qui je garderai certainement contact. Merci également à tous ceux qui m'ont envoyé des messages, des e-mails et des encouragements sur le blog pour me soutenir. Je ne peux surement pas oublier mon beau-fils Wim qui à journellement mis mon blog à jour ainsi que ma belle-soeur Jacqueline qui en a fait la traduction en français : en gros merci à tous deux

donderdag 7 juli 2011

Dag 78 Rome

Ik kan voor 2 nachten verblijven bij het St. Jacobsgenootschap in Rome. Ik onmoette opnieuw Robert, de Bretoen, die een ommetje gemaakt heeft via Firenze. Hij kwam samen aan met een Brits koppel die de volledige Via Francigena deed vanaf Canterbury. Gisterenavond herhaalde zich de symbolische voetwassing als verwelkoming binnen het genootschap. De hospitalero's zijn met 4 en heel vriendelijk en gedienstig, er wordt zelfs gekookt en ook voor het ontbijt zorgen ze. Na het avondmaal haalde Marco zelfs zijn gitaar boven en zong heel gemoedelijk enkele liedjes waarbij hij ons aanmoedigde mee te zingen. Vanmorgen dan te voet terug naar het Vaticaan waar Robert en de Engelsen nog hun Testimonium moesten afhalen. Terwijl ik op het St. Pietersplein wachtte op Robert kwam daar plots Michael (Liechtenstein) aangewandeld. We namen hem op sleeptouw door Rome, in zo verre we daar veel zin in hadden, want het was opnieuw heel warm. Later gingen we samen naar het pelgrimsverblijf.

Je peux résider 2 nuits dans la communauté de Saint-Jacques à Rome. J'ai de nouveau rencontré Robert le Breton qui a fait un détour via Florence. Il était accompagné d'un couple britannique qui ont fait complètement la Via Francigena depuis Canterbury. Hier soir j'ai de nouveau eu droit au symbolique lavement des pieds en signe de bienvenue dans la communauté de Saint-Jacques. Les hôtes sont au nombre de quatre et extrêmement gentils et serviables ils cuisinent même pour nous et préparent le petit déjeuner. Après le repas du soir Marco a sorti sa guitare et nous a chanté quelques chansons et nous a encouragé pour l'accompagner. Ce matin de nouveau à pied au Vatican où Robert et les Anglais devaient aller chercher leur certificat. Pendant que j'attendais leur sortie sur la place Saint-Pierre Michael (du Lichtenstein) est arrivé. Nous l'avons pris en charge dans Rome pour autant que nous en avions envie car il faisait très chaud. Plus tard nous avons rejoint ensemble le gîte

woensdag 6 juli 2011

Dag 77 La Storta - Rome

06/07/2011 dagtrip: 17 km totaal: 1982 km.
Het was opnieuw mooi weer vandaag. De laatste etappe echter gaat voor het grootste gedeelte langs de drukke Via Cassia, waar dikwijls niet gedacht is aan de voetgangers. Net voor ik het centrum van Rome binnenkwam mocht ik nog even een kleine klim doen om alzo toch nog een mooi stukje park door te trekken. In het park kwam ik eerst iemand tegen die me zomaar geluk wenste. Nog iets verder wandelden 2 vrouwen die me vroegen waar ik vertrokken was. Ze zeiden me letterlijk (in het Italiaans dan) "Welkom in Rome en ziedaar St. Pieters", waarbij ze me de te volgen weg wezen. En waarlijk, ik stapte 10 meter verder door een hekken en daar beneden mag Rome aan mijn voeten. Dit was toch even slikken. Ik moest echter nog even stappen voor ik in het Vaticaan arriveerde, maar uiteindelijk heb ik mijn einddoel bereikt. Het was wel even een gedoe om in een kleine wc van kledij te wisselen want met een korte broek zien ze je daar niet zo graag komen. Ik ging op zoek naar de sacristie waar Don Bruno Vercesi normaal gezien de pelgrims ontvangt maar deze blijkt nu net in vakantie te zijn. Ik moest even in een wachtzaaltje plaats nemen en er zou iemand anders komen. Na enkele minuten kwam een geestelijke binnen die bij mij aan het tafeltje kwam zitten en begon vol bewondering over mijn reis te praten. Hij praatte goed Frans en was reeds menig maal in België maar niet in Gent. Na enkele minuten kwam een jonge vrouw binnen, schrok lichtjes en deed een stapje achteruit. Uiteindelijk bleek deze vrouw de persoon te zijn die voor mijn document moest zorgen. Aan haar reactie te zien moest hier een voornaam persoon van het Vaticaan bij mij zitten maar ik weet eerlijk gezegd niet wie het was... De Paus was het zeker niet.

Il fait de nouveau beau aujourd'hui. La dernière étape se déroule pour la plupart du temps en empruntant la très fréquentée Via Cassia où souvent on n'a pas pensé aux piétons. Juste avant d'atteindre le centre de Rome j'ai encore du faire une petite montée à travers un très beau parc. Dans le parc lui-même j'ai été accosté par quelqu'un simplement pour me souhaiter bonne chance un peu plus loin 2 dames m'ont demandé d'où j'étais parti. Elles m'ont littéralement dit "Biencenue à Rome et voici Saint-Pierre (évidemment en italien), ensuite elles m'ont indiqué le chemin à emprunter pour y arriver. Et en effet 10 m plus loin à travers une grille j'avais Rome à mes pieds. C'était un moment très émouvant. J'ai encore du marcher avant d'arriver au Vatican, mais le principal : j'avais atteint mon objectif. J'ai eu un peu de peine pour changer de tenue dans un petit W.C. car ils n'aiment pas vous voir arriver en short. Je suis parti à la recherche de la sacristie où normalement Don Bruno Vercesi accueille les pélérins mais il était en vacances. J'ai du prendre place dans une petite salle d'attente en attendant son remplaçant. Après avoir patienté quelques minutes un éclésiastique est venu s'installer auprès de moi et a commence a parler avec admiration de ma randonnée. Il parlait bien le français et avait déja séjourné plusieures fois en Belgique mais pas à Gent. Pendant notre entretien une jeune femme est entrée, s'est saisie et s'est retirée. Finalement la jeune femme était la personne qui devait me délivrer mon document. A voir sa réaction j'étais en compagnie de quelqu'un d'importatant dans la hiérarchie du Vatican mais j'ignore qui c'était... ce dont je suis sur ce n'était pas le Pape

dinsdag 5 juli 2011

Dag 77 Compagnona di Roma - La Storta

05/07/2011 dagtrip: 20 km totaal: 1965 km.
Toen ik vanmorgen vertrok zag het erg grijs en somber uit en hoorde ik af en toe in de verte een donderslag. In de nabij gelegen bar nuttigde ik een koffie(tje) en vertrok snel. Ik wilde uit de buurt blijven van het naderende onweer en zette er goed vaart achter. Na een km of 7 barstte de hel echter los en kon ik als enige schuilplaats een boom vinden. Ik trok m'n poncho aan en bleef stokstijf staan want dit was echt te veel van het goede. Donder en bliksem gepaard met hevige wind en bakken water werden gelijk over me heen gegoten. Na zo een kwartiertje werd het iets minder en besloot ik om toch maar verder te stappen. Mijn voeten slopten in mijn schoenen, aangenaam was anders. Was dit nog een laatste beproeving voor mijn aankomst in Rome? Om mijn weg iets in te korten besloot ik langs de weg te lopen wat eigenlijk nogal gevaarlijk is in Italië. Om juist 11 uur stond ik al aan het klooster van de "Suore delle Poverelle" waar ik nu verblijf. Ze waren wel een beetje verrast door mijn vroege aankomst maar lieten me er toch in. Gelukkig maar want nu kon ik die natte schoenen en kousen uit doen. Die schoenen komen nooit droog tegen morgen.

Lors de mon départ ce matin le ciel était gris et au loin j'entendais des coups de tonnerre. J'ai vite bu un (petit) café dans un bar à proximité et me suis mis en route Je voulais rester en dehors de la portée de l'orage et ai pressé le pas. Après 7 km l'enfer s'est déchaîné et n'ai trouvé qu'un arbre pour m'abriter. J'ai mis mon poncho et suis resté sur place raide comme un baton car c'était vraiment trop pénible. Tonnerre et éclairs accompagnés de rafales d'eau qui se sont déversées sur moi. Après un quart d'heure cela s'est un peu calmé et j'ai décidé de repartir. Mes pieds étaient trempés et celà n'est pas très agréable. Etais-ce la dernière épreuve à subir avant mon entrée dans Rome ? Pour abréger mon parcours j'ai décidé d'emprunter la route ce qui est spécialement dangereux en Italie. A 11.00 heures j'étais déja arrivé au couvent "Suore delle Poverelle" où je réside pour l'instant. Ils étaient bien un peu surpris de mon arrivée matinale mais m'ont quand même laissé entrer. Quel bonheur, j'ai enfin pu retirer mes chausettes et chaussures trempées. Mes godasses ne seront jamais sèches pour demain.

maandag 4 juli 2011

Dag 75 Sutri - Compagnona Di Roma

04/07/2011 dagtrip: 22 km totaal: 1945 km.
Hoe dichter ik Rome nader hoe meer ik langs soms wel heel drukke wegen moet wandelen. Hopelijk houden mijn schoenen het nog 2 dagen uit, want mijn linker schoen begint lelijke scheuren te vertonen. Die gaan alvast niet meer mee naar huis! Ik verblijf vandaag in een parochiaal centrum en slaap op een matras op de vloer maar er zijn propere en warme douches. Ik zal zeker geen pijn in de rug krijgen van een slechte vering onder de matras. Het is nu echt aftellen, ik ben nu 2 dagen alleen op stap zonder ook maar een enkele andere pelgrim te ontmoeten waar ik eens een praatje mee kan maken.

Au plus je me rapproche de Rome au plus je dois emprunter des chemins très fréquentés. J'espère que mes chaussures vont encore tenir le coup pendant 2 jours car mon soulier gauche présente de fameuses déchirures. Je ne les ramènerai certainement pas à la maison ! Je séjourne pour l'instant dans un centre paroissial et dors sur un matelas posé par terre mais il y a des douches propres et de l'eau chaude. Je suis sur que j'aurai mal au dos de la mauvaise suspension. Le décompte à commencé, je suis maintenant déja 2 jours en route sans rencontrer un seul autre pélérin avec qui je pourrais faire la causette.

zondag 3 juli 2011

Dag 74 Viterbo - Sutri

03/07/2011 dagtrip: 31 km totaal: 1923 km.
Vandaag mooie tocht door de bossen en een klim tot boven 900m. Verblijf in een pelgrimsostello van de Clarissen. Alles gebeurde via een draailuik zodat er geen rechtstreeks contact is met de buitenwereld. Nog 3 dagen stappen om woensdag aan te komen in Rome. Mijn terugvlucht is geregeld voor zaterdag.

Aujourd'hui belle randonnée à travers bois avec une montée de 9OO m. Séjour dans un accueil pour pélérins tenu par des soeurs Clarisses. Tout se passe à travers une tourniquet pour éviter tout contact avec le monde extérieur. Encore 3 jours de marche pour atteindre Rome mercredi. Mon vol de retour est retenu pour samedi.

zaterdag 2 juli 2011

Dag 73 Bolsena - Viterbo

02/07/2011 dagtrip: 38 km totaal: 1891 km.
Vandaag enkele uren regen gehad. Toen we in Montefiascone een koffie zaten te drinken zeiden de vrouwen dat ze hier al stopten en de trein naar Siena namen waar de auto stond en indien mogelijk naar de Palio gaan kijken. Ik was even verrast maar begreep het. Ik was van plan vanavond te tracteren als afscheid voor alles wat ze voor mij deden maar zal maar opnieuw alleen gaan, dat is al even geleden. Ik had geluk, was net binnen toen het opnieuw begon te regenen. Ik verblijf nu in een ostello bij de zusterkes...

Aujourd'hui il a plu durant quelques heures. Alors que nous bétions en train de déguster un café à Montefiascone les dames m'ont annoncé qu'elles arrêtaient ici leur randonnée et qu'elles prennaient le train pour Sienne où leur voiture était parquées et si possible assister au "Palio". J'étais un peu surpris mais comprenait leur décision. J'étais d'avis de les régaler ce soir en remerciement de tout ce qu'elles avaient fait pour moi mais devrai continuer ma route seul, celà faisait un bout de temps que ce ne m'était plus arrivé. J'ai eu de la veine car j'étais déja à l'abri quand la pluie a recommencé. Je séjourne maintenant dans un "hostello" tenu par des bonnes soeurs

vrijdag 1 juli 2011

Dag 72 Acquapendente - Bolsena

01/07/2011 dagtrip: 22 km totaal: 1853 km.
Vandaag eens uitgeslapen want we hadden maar een korte etappe voor de boeg, dus om 5.30u uit de veren. Hier en daar een wolkje maakte dat het ook iets minder warm was om te stappen. Al na een 10tal km konden we van in de hoogte het meer van Bolsena ontwaren. Het valt op dat in deze streek naast wijnranken en olijfbomen ook veel zonnebloemen geteeld worden. Ik had het nog niet vermeld maar gisterenmorgen hebben we definitief Toscane verlaten en zet ik nu de eindsprint naar Rome waar ik waarschijnlijk woensdag 6 juli zal aankomen. We (nog altijd Oriana, Patrizia en ik) verblijven vandaag in het mooie ex-Convento Santa Maria del Giglio. Alles is hier aanwezig zelfs internet en wifi. Inmiddels is ook Michael (Liechtenstein) hier aangekomen. Hij was gisteren ook in Acquapendente, maar in een ander slaapverblijf. Zo ontmoet je regelmatig mensen die dan na enkele dagen weer uit je beeld verdwijnen. Normaal gezien is het morgen de laatste dag dat ik met de 2 Italiaanse vrouwen wandel want zij moeten huiswaarts.

Aujourd'hui grasse mâtinée car l'étape est courte, nous nous sommes levés à 5.30 h. Deci delà un petit nuage dans le ciel et de ce fait il faisait moins chaud. Déja après une dizaine de km nous avons depuis les hauteurs apperçu le lac de Bolsena. Ici dans la région il n'y a pas seulement des vignobles et des oliviers mais également beaucoup de tournesols. J'ai également oublié de mentionner que j'ai quitté la Toscane et ai commencé le sprint final vers Rome où j'arriverai probablement le 6 juillet. Nous (Oriana, Patrizia et moi-même)résidons ce soir le splendide ex-couvent Santa Maria del Giglio. Nous avons ici tout à notre disposition même internet et WiFi. Entretemps Michael (du Lichtenstein) est également arrivé. Il était hier également à Acquapendente mais dans un autre logement. Ainsi nous rencontrons régulièrement des gens qui quelques jours plus tard disparaissent de votre vue. Normalement c'est ma dernière journée en compagnie des 2 dames italiennes car elles retournent chez elles.

donderdag 30 juni 2011

Dag 71 Radicofani - Acquapendente

30/06/2011 dagtrip: 24 km totaal: 1831 km.
Gisteren sliepen we in een albergue die toebehoort tot het Italiaanse Sint-Jacobsgenootschap. Voor het eerst maakte ik dan ook het ritueel mee van de voetwassing als teken van welkom. Ook kennis gemaakt met de Liechtensteiner (of hoe zeggen ze dat) Michael, hij stapt heel korte etappes en geniet ten volle van iedere dag. Later op de avond meldden zich nog 2 Italiaanse vrouwen, ik moet tot nu toe nog de eerste Italiaanse man ontmoeten op de Via Francigena. Men zegt dat ze liever met de auto rijden, en dat kan ik geloven want ze scheuren soms gevaarlijk dicht langs de wandelaars. Vanmorgen waren we weer vroeg op pad. Men had regen voorspeld maar daar bleven we gelukkig van gespaard, mogelijks is het voor morgen. Juist op het middaguur waren we al in Acquapendente, we kochten een beetje etenswaren in een winkeltje en zetten ons op een bankje te eten. Tot mijn grote verwondering wisten de twee vrouwtjes samen de helft van een enorme watermeloen te verobberen. Onze slaapplek bleek nogal in de hoogte te liggen en dus bracht een bereidwillige heer ons in een oud R4tje naar boven. Dit alleen al was een hele belevenis op zichzelf: door de hele smalle straatjes afgeladen vol naar boven. Ik dacht op een bepaald moment dat ik ging moeten uitstappen om te duwen. Op zijn dashboard hingen allerlei briefjes om dingen te onthouden en ik geloof vast dat er eentje tussen hing met een berichtje over de remmen...

Hier nous avons dormi dans une auberge qui fait partie de la "Communauté de Saint-Jacques". Pour la première fois j'ai fait la connaissance du rituel du lavage des pied en signe de bienvenue. J'ai également fait la connaissance d'un citoyen du Lichtenstein Michael, il fait de très courtes étapes et jouit pleinement de chaque jour. Dans la soirée 2 dames italiennes se sont également arrivées, je n'ai pas encore rencontré un seul représentant italien de sexe masculin sur la Via Francigena. On dit que les italiens préfèrent rouler en voiture et je dois avouer que c'est vrai vu la façon dont ils foncent tout près des promeneurs. Ce matin nous étions de nouveau parti de bonne heure, de la pluie était prévue mais nous en avons été épargnés mais c'est une possibilité pour demain. Vers midi nous étions déja arrivé à Acquapendente. Nous avons acheté des provisions de bouche dans un petit magasin et les avons absorbées sur un banc. A mon grand étonnement les deux dames ont dévoré à elles deux la moitié d'une énorme pastèque. Notre hébergement était situé en hauteur et un monsieur très serviable nous a proposé de nous y déposer dans sa vielle R4. Ce fut une nouvelle expérience : la voiture extra pleine et devait passer dans des petites ruellestrès étroites. J'ai même cru un instant que j'allais devoir descendre pour la pousser. Son tableau de bord était plein de mémo et je crois même qu'il y en avait un concernant concernant ses freins....

woensdag 29 juni 2011

Dag 70 San Quirico d'Orcia - Radicofani

29/06/2011 dagtrip: 28 km totaal: 1807 km.
Vanmorgen waren de zussen al om 4u wakker omdat het een iets langere etappe was en het zou nog warmer worden. We misten ergens een pijltje, liepen daardoor een stuk langs de weg en dus minder km. Ons einddoel lag echter op 800m hoogte waardoor we nog een flink eind moesten klimmen op het einde. We worden vandaag bij het St- Jacobsgenootschap met open armen ontvangen. Voor morgen voorspelt men regen...

Ce matin les soeurs étaient déja réveillées à 4 heures car l'étape d'aujourd'hui était plus longue et il fera très chaud. Nous avons raté une flèche et de ce fait nous avons emprunté la route et par conséquent moins de km à parcourir. Notre destination finale se trouvait à une hauteur de 800 m et avons du effectuer une rude montée pour l'atteindre. Nous avons été reçu à bras ouvers auprès de la Confrérie de Saint-Jacques. Demain la météo prévoit de la pluie...

dinsdag 28 juni 2011

Dag 69 Ponte d' Arbia - San Quirico d'Orcia

28/06/2011 dagtrip: 28 km totaal: 1779 km.
Een mooi historisch stadje. We (ik samen met de zussen Oriana en Patrizia) verblijven opnieuw in een opvangplaats van de parochie. Toevallig kunnen ze ook een beetje Frans zodat ik mijn Italiaans weer in de kast kan laten... Volgens mijn gids nog 227 km naar Rome.

Une belle petite ville touristique. Nous (moi-même et les soeurs Oriana et Patrizia) résidons dans un accueil de la paroisse. Heureusement elles parlent un brin de français ce qui me permet de laisser mon italien au vestiare.... Selon mon guide encore 227 km jusqu'à Rome

maandag 27 juni 2011

Dag 68 Siena - Ponte d'Arbia

27/06/2011 dagtrip: 27km totaal: 1751 km.
Ik ben goed bezig dacht ik zo: ik sliep vannacht als enige man met 3 Italiaanse schonen... Om 5 u stonden we met z'n allen op om ons klaar te maken voor vertrek. Eerst nog even een klein ontbijt genoten waarbij de zuster met veel zwier en goedgemutst kwam binnengezwaaid. Ze is er echt zo nog een met het hart op de goede plaats, steeds goedgezind en klaar om te helpen waar nodig. Ik ging vandaag opnieuw met Anna op stap maar zij wil vandaag een dubbele etappe doen omdat ze anders nooit op tijd in Rome kan aankomen. Ze trachtte me nog mee te tronen maar in deze hitte zag ik dit niet zitten, dus namen we in Ponte d'Arbia afscheid. Om iets na 13 uur vond ik de sleutel van de slaapplaats op de afgesproken plaats. Ik douchte me en deed mijn wasje toen ook de 2 andere Italiaanse schonen hun opwachting maakten. We zullen waarschijnlijk nog enkele dagen dezelfde etappes doen. Zo heb ik het weer klaar gespeeld dat ze terwijl ook voor mij de volgende slaapplek reserveerden. Even over gisteren: we waren blijkbaar net op het goede moment in Siena. Volgende week vinden de jaarlijkse Palio plaats en dan is er zeker geen doorkomen aan. Maar net nu waren volop de voorbereidingen bezig en was er een gezellige sfeer. De stad is ingedeeld in 17 wijken die ieder hun eigen kleuren en vaandels hebben. Tijdens de Palio nemen ze het tegen elkaar op tijdens een soort paardenkoers op het plein " il Campo". Voor deze gelegenheid wordt dit plein rondom met een dikke zandlaag afgedekt. Dit weekend was er veel animatie: de supporters van de verschillende groepen gaan in kleurrijke klederdracht met vaandels en indrukwekkend tromgeroffel in elkaars wijken de anderen uitdagen.

Mon jour de chance : j'ai passé la nuit comme seul représentant de la gente masculine en compagnie de 3 beautés italiennes. Tout le monde s'est levé à 5 heures pour préparer le départ. Nous avons encore pris un petit déjeuner frugal pendant lequel la soeur est arrivée en trombe et toujours de bonne humeur. C'est encore une de ces personnes avec le coeur à la bonne place, toujours joyeuse et prête à aider en cas de besoin. J'ai encore fait route avec Anna mais elle voulait faire aujourd'hui une double étape car autrement elle n'arriverait pas à temps à Rome. Elle à encore essayé de me faire changer d'avis mais j'ai décliné car avec cette chaleur ce serait trop pénible? Nous nous somme quittés à Ponte d'Arbia. Vers 13 heures j'ai trouvé la clé de l'hébergement à l'endroit prévu. J'ai pris une douche et fait ma lessive et les 2 autres beautés italiennes sont arrivées. Nous ferons propablement les prochains jours les mêmes étapes. J'ai ainsi réussi à avoir une réservation en même temps qu'elles pour le prochain hébergement. Quelques détails à propos d'hier : nous étions vraisembablement arrivés au bon moment à Sienne car la semaine prochaine le Palio annuel à lieu. Les préparatifs battaient leur plein et il plainait une ambiance sympathique. La ville est subdivisée en 17 quartiers qui ont chacun leur propres couleurs et étendard. Pendant le "Palio" ils s'affrontent dans une course équestre sur la place "Il Campo". Pour cette occasion le contour de la place est recouvert d'une grosse couche de sable. Ce week-end était très animé : les supporters des différents groupes vêtus de leurs couleurs et munis de leur étendard vont provoquer les concurrents dans leur propres quartiers le tout accompagné de roulements de tambours.

zondag 26 juni 2011

Dag 67 Monterigioni - Siena

26/06/2011 dagtrip: 21km totaal: 1724 km.
Voor het eerst op stap met een mooie Italiaanse. Anna vroeg of we samen zouden stappen vandaag. Dat kon ik moeilijk weigeren natuurlijk. In Siena zijn volop de voorbereidingen bezig voor de jaarlijkse Palio volgende week, een soort paardenkoers waarbij 17 wijken uit de stad het tegen elkaar opnemen. Nu al komen de groepen naar buiten met indrukwekkende optochten en veel tromgeroffel. Heel kleurrijk en sfeervol spectakel.

Pour la première fois en route en compagnie d'une belle italienne. Anna m'a demandé de m'accompagner aujourd'hui et il me fut difficile de refuser. A Sienne les préparatifs du Palio qui aura lieu la semaine prochaine, battent leur plein. Le Palio est une course de chevaux dans la ville entre 17 différents quartiers. Les groupes se présentent déja dans des cortèges impressionnants accompagnés de roulements de tambours. C'est un spectacle coloré avec beaucoup d'ambiance.et

zaterdag 25 juni 2011

Dag 66 San Gimignano - Monteriggioni

25/06/2011 dagtrip: 31 km totaal: 1703 km.
Prachtig klein stadje boven op een berg en natuurlijk omgeven door een vestingsmuur. Ik slaap in het verblijf bij de hospitalero's want de grote slaapplaats van 20 personen is volledig in beslag genomen door de genodigden van een trouwfeest hier in de versterkte vesting. Morgen zondag, arriveer ik in Sienna, opnieuw een heel drukke toeristische stad.

Magnifique petite ville sur le faîte d'une montagne et évidemment entourée de remparts. Je séjourne chez les hospitaliers car le grand dortoir de 20 personnes est entièrement occupé par les invités d'une noce dans l'enceinte fortifiée. Demain dimanche je serai à Sienne, de nouveau une cité touristique très fréquentée

vrijdag 24 juni 2011

Dag 65 Gambassi - San Gimignano

24/06/2011 dagtrip: 15 km totaal: 1672 km.
Het is al een gewoonte geworden, om 5uur opstaan om zo vroeg mogelijk te vertrekken. De afstand naar San Giminiano was nu echter zo kort dat ik om 9.30u al op de Piazza S.Agostino rondliep. Ik was gelukkig dat ik toch al een kamer in de abdij toegewezen kreeg zodat ik me kon verfrissen en niet een halve dag met de rugzak moest rondhotsen. San Giminiano is ook een zeer toeristische stad met veel bezienswaardigheden waaronder o.a. de Duomo. Gisteren verbleef ik in een nieuwe Ostello, nog geen maand open. Het is een gerestaureerde pastorie even voor Gambassi Terme en stond niet in mijn gids vermeld. Er was niemand aanwezig en ik moest telefoneren om mijn aanwezigheid te melden. Groot was mijn verwondering toen een heel elegant geklede vrouw me een rondleiding kwam geven en een kamer toewees. Het leek wel een luxehotel met een mooie badkamer op de kamer. Zoveel was ik niet meer gewoon. De dame sprak geen enkele andere taal, dus ik moest wel al mijn kennis Italiaans boven halen. 's Avonds serveerde diezelfde dame echter in heel gewone kledij het avondmaal dat zijzelf dan ook nog had bereid. Ik was heel alleen als pelgrim en Anna vroeg of zij en haar man met mij mochten meeeten in het eetzaaltje. Even later kwamen de tongen dan echt los. Zij is eigenlijk architecte en begeleidde geheel het restauratieproject van dit prachtige gebouw. Ze richtte ook een fonds op om dit alles te bekostigen en zorgt, momenteel althans, voor de pelgrimopvang en het onderhoud. Een muur van het reftertje was door een vriend van haar versierd met een prachtige muurschildering van een bijbels tafereel. Zo zie je maar dat er nog mensen zijn die met hart en ziel voor iets leven

Celà devient une habitude : lever très matinal à 5.00 heures pour me mettre en route le plus tôt possible. La distance pour atteindre San Geminiano n'était que de 15 km ce qui résulta que j'étais déja arrivé à 9 heures sur la Piaza San Agostino. J'étais heureux d'avoir une chambre dans l'abbaye ce qui m'a permis de me rafraîchir et d'éviter de me ballader toute la journée avec mon sac-à-dos. San Geminiano est une cité très touristique avec beaucoup de centres d'intérêt dont le "Dôme". Hier j'ai passé la nuit dans un "Ostello" à peine ouvert depuis un mois. C'est un ancien presbytère juste avant Gambassi Terme et il n'était pas mentionné dans mon guide. Il n'y vait personne et j'ai du téléphoner pour m'annoncer. Grand fut mon étonnement quand une dame très élégante m'a fait visiter les lieux et m'a octroyé une chambre. Celle-ci ressemblait à une chambre avec salle de bain dans un hôtel de luxe. Je n'avais plus l'habitude de ce genre d'établissement. La dame ne parlait que l'italien et j'ai du m'efforcer de parler la langue de Dante. Le soir la dame cette fois en tenue ordinaire m'a servi un repas qu'elle avait préparé. J'étais le seul pélérin et Anna m'a demandé si elle et son mari pouvaient diner en ma compagnie dans la petite salle à manger. Tout en mangeant les langues se sont déliées. En fait elle est architecte et a supervisé toute la rénovation de cet ancien bâtiment. Elle a également érigé une fondation servant à couvrir les frais et s'occupe pour l'instant de l'accueil des pélérins et de l'entretien. Un des murs du réfectoire était orné d'une fresque peinte par un de ses amis et représentait une scène biblique. Ceci est l'évidence que des gens vont encore de nos jours jusqu'au bout de leur passion.

donderdag 23 juni 2011

Dag 64 San Miniato Basso - Gambassi

23/06/2011 dagtrip: 27 km totaal: 1657 km;
sms: Vandaag mijn record gebroken: reeds om 5u45 op stap. Dat zal waarschijnlijk ook de reden zijn dat ik een afslag miste en daardoor een dikke 3 km te veel liep. Ik slaap deze nacht in een ostello van de parochie di Santa Maria a Chianni: zo chic als een hotel.

Aujourd'hui j'ai battu mon record : déja en route à 5.45 heures. Celà est sans doute la raison pour laquelle j'ai manqué une bifurcation et ai parcouru 3 km de trop. Je dors cette nuit dans un "ostello" de la paroisse de Santa Maria a Chianni : aussi chic qu'un hôtel.

woensdag 22 juni 2011

Dag 63 Altopascio - San Miniato Basso

22/06/2011 dagtrip: 24 km totaal: 1630 km.
Vandaag toch nog samen met Robert gestart maar vanaf Fucecchio gaat hij een andere richting uit. Na nog samen onze cassecroute gegeten te hebben namen we afscheid. Ik kwam langs een groeten en fruitkraam en dacht me twee nectarines te kopen maar mocht ze niet betalen omdat ik de Via Francigena doe. Ik was even versteld maar liet ze me toch smaken. Gisteren in ons slaapverblijf maakten we nog kennis met een Frans koppel, Bernadeth en Jacky, mensen uit de streek van Grenoble, die de Via Francigena doen met de mountain-bike. Toevallig ben ik met dezelfde mensen vanavond in deze pelgrimsopvang. Morgen weer alleen, onder een brande zon, op pad naar Gambassi Terme.

Aujourd'hui encore démarré avec Robert mais à partir de Fucecchio il a pris une autre direction. Nous avons fait nos adieux après avoir pris ensemble notre casse-croute. Je suis passé devant une échoppe de fruits et légumes et voulais acheter deux nectarines mais ils ont refusé mon argent car je faisais la Via Francigena. J'étais ahuri mais je les ai mangées de bon coeur. Hier pendant l'hébergement nous avons fait la connaissance d'un couple français ; Bernadeth et Jacky originaire de la région de Grenoble qui font la Via Francigena en mountain-bike. Je séjourne ce soir en leur compagnie dans un accueil pour pélérins. Demain de nouveau seul sous un soleil de plomb en route vers Gambassi Terme.

dinsdag 21 juni 2011

Dag 62 Lucca - Altopascio

21/06/2011 dagtrip: 18 km totaal: 1606 km.
Opnieuw eens een korte etappe vandaag waardoor we rond de middag al een prachtig slaapverblijf hadden gevonden. De tocht zelf vandaag was niet zo mooi, voornamelijk asfalt... Maar de verrassing was groot toen we op de toeristische dienst gingen horen of er ergens een slaapplaats was: de gemeente beschikt zelf over een heel mooie plaats met 6 bedden en warme douche en al. Altopascio op zichzelf is niet zo groot en toeristisch als Lucca, maar ik persoonlijk heb liever zo een rustige etappeplaats. Vandaag was het de laatste dag dat ik samen met Robert wandelde, morgen gaat hij eerst een andere richting uit om dan later naar de Via Francigena terug te keren. Voor mij begint de tocht ook stilaan naar het einde te gaan: normaal gezien is het geen drie weken meer eer ik Rome bereik.

De nouveau courte étape et de ce fait nous étions arrivé vers midi à l'étape où nous avons déniché un hébergement superbe. Le trajet en lui-même n'était pas très attrayant principalement de l'asphalte... Mais notre surprise fut grande lorsque le bureau de tourisme nous annonça que la commune dispose d'un hébergement avec 6 lits et douche. Altopascio n'est pas aussi grand et touristique que Lucca mais personnellement je préfére un lieu d'étape plus calme. C'est la dernière journée que je partage avec Robert car demain nos routes se séparent. Robert prend demain un chemin différent pour ensuite reprendre la Via Francigena. De mon côté la randonnée arrive doucement à terme car dans moins de 3 semaines j'aurai atteint Rome.